Jungle Fever

Omdat het merendeel van mijn lessen pas deze week begint, had ik weer een mooie gelegenheid om een lang weekend weg te gaan. Maar eerst: National Day.

Op 9 augustus viert Singapore jaarlijks haar onafhankelijkheid op National Day met een parade en een groot vuurwerk. De helikopters en jets vlogen door de baai, de uniformen marcheerden voorbij (of wilden tijdens hun ‘pauze’ wel even poseren voor een leuke foto, zie foto’s) en de tanks reden door de straten. Daarna was er een groot vuurwerk om de middag af te sluiten.

Na mijn eerste seminar op dinsdag hield ik het gelijk weer even voor gezien en ging ik voor een lang weekend naar Maleisië. Na de witte stranden van vorige week wilde ik nu de binnenlanden in voor een jungle trek.

Met de bus ging ik naar Mersing, een klein plaatsje aan de kust, om daar een tour te regelen. De man die deze tours kon regelen had ook een hostel, dus besloot ik daar maar een bed te nemen voor de nacht omdat we pas de volgende ochtend zouden vertrekken. In de middag moest hij nog wat vrienden bezoeken en hij nodigde mij uit om mee te gaan achterop zijn brommer. Na een keer aarzelen (ze nemen het in Maleisië niet zo nauw met de verkeersregels) besloot ik er maar gewoon voor te gaan. We gingen op bezoek bij een vriend van hem thuis, daarna naar een vriend die bezig was met de bouw van een aantal appartementen voor toeristen en als laatste naar een vriend die bezig was met de bouw van een tweede ‘kleiner’ paleis voor de sultan van Johor (de provincie). Erg aardig om te zien hoe de palmbomen naast de oprijlaan worden geplant, de jungle wordt neergehaald voor het aanleggen van een polo-veld en de zee (het paleis ligt natúúrlijk aan het strand met uitzicht op de Maleisische eilanden voor de kust) wordt afgebakend met zakken zand voor het maken van een ‘kleine’ haven.

Helaas was de nacht in zijn hostel wat minder aangenaam toen ik ’s nachts werd verrast met een bed vol bedbugs (als je durft: typ in op Google-afbeeldingen en je snapt wat ik bedoel…). Toen ben ik maar op het balkon gaan liggen en uiteindelijk mocht ik van de eigenaar in zijn kantoor slapen. Ook hier bleek er ’s nachts nogal wat rond te kruipen, dus na twee uur slapen in een stoel vond ik het wel genoeg. Ik heb mijn spullen maar zo goed mogelijk gereinigd met de middelen die ik had (uhm... afwasmiddel?) en in de keuken gewacht tot de tour zou vertrekken.

Aan het begin van de middag kwamen we (ik en nog een Deense familie) aan in het dorpje Peta in het Endau Rompin National Park (onderdeel van Taman Negara). Hier woonde onze gids en kregen we een lunch (rijst met omelet en groenten). Na het neerleggen van onze spullen in de kamers, kregen we een rondleiding in het dorp en de omgeving. Onze gids vertelde ons over zijn leven in de jungle: zijn research naar de tijgers die er nog leven, de planten die ze gebruiken als medicijnen, hoe ze 24 uur per dag op de uitkijk staan voor de olifanten die regelmatig het dorp bezoeken en de rubberbomen waar ze hun geld mee verdienen. Na het avondeten (rijst met omelet en groenten) kregen we een nachtwandeling.
De tweede dag gingen we een uur met de boot de jungle in en toen nog een lange trek maken naar een waterval. Na de lunch (rijst met omelet en…) liepen we via een ander meertje terug. Toen de rest van mijn groep besloot te gaan rusten voor het avondeten ging ik met onze gids op olifantenwacht. De avond ervoor waren ze in de buurt van het dorp gespot dus ik hoopte een glimp te kunnen opvangen, maar helaas. Toen het donker werd werden we bij zijn neef uitgenodigd voor wat Maleisische karaoke (ja ja, in deze longhouses staan wel tv’s met dvd-spelers) en was het tijd voor het avondeten (rijst met…).
De laatste dag liet onze gids ons nog zien hoe dierenvallen werden opgezet in het verleden om dieren te vangen en mochten we ‘schieten’ met een blaaspijp. Hier spreekt de koningin-blaaspijp-schieten: had als eerste de ballon kapot en de prijs was trouwen met een van de dorpsbewoners, want met deze technieken kon ik zo in de jungle wonen. Ik heb bedankt en ben na de lunch (je raad het al wat het was) weer richting Singapore vertrokken.

Een heerlijk weekend. De apen hebben me deze keer met rust gelaten, maar na zo’n lang weekend ben ik toch weer blij in Singapore te zijn zonder bloedzuigers (het was een echte bloodshow) en minder muggen.

Selamat tinggal!

Liefs, Stephanie